Zane Fix

Zane Fix is een kunstenaar uit New York. Hij noemt zichzelf 'the Guru of Jap Pop Art'. Als kind was hij gefascineerd door de ukiyo-e van Hokusai en Utamaro. Later ging hij architectuur studeren in New York, maar stopte na 2 jaar om de muziekindustrie in te gaan. Weer een paar jaar later besloot hij naar Kyoto te gaan voor 3 jaar. Eenmaal terug in New York was hij vastbesloten om een ukiyo-e meester te worden van een nieuwe generatie. Hij wil de Westerse wereld laten zien hoe bijzonder de traditionele ukiyo-e prenten zijn en tegelijkertijd zijn eigen draai eraan geven.

Hij combineert ukiyo-e met moderne Westerse beroemdheden. De geisha worden vervangen door Audrey Hepburn en Marilyn Monroe en de Kabuki-acteurs en samurai verandert hij in Jimi Hendrix en Mick Jagger. Hij maakt echter geen houtsneden, maar schilderijen. Zijn stijl is vaak wat slordiger dan de traditionele ukiyo-e, maar het verband is overduidelijk. Hij gebruikt dezelfde kleuren (vooral rood, wit, geel, zwart en blauw), de personages hebben dezelfde houdingen, de compositie is vaak hetzelfde en de achtergronden zijn egaal, met soms een korte tekst.

Ik vind het erg leuke illustraties en over het algemeen past de gekke, dynamische stijl erg goed bij de personages. De felle kleuren en de rock 'n roll sfeer maken het modern en vooral de illustraties van Marilyn Monroe en de Rockabuki zal ik zeker in gedachten houden bij het maken van mijn illustraties.

Welke Japanse aspecten lijken hun te inspireren?

Ukiyo-e en Japanse kunst in het algemeen.

Traditioneel, modern of beide?

Beide. Hij combineert ukiyo-e met moderne Westerse beroemdheden.

Zijn er veel clichés te zien?

Alles is cliché. Hij verruilt het Japanse cliches, zoals geisha, oiran, samurai en kabuki-acteurs, voor Amerikaanse cliches, zoals Marilyn Monroe, Audrey Hepburn, de Rolling Stones en Jimi Hendrix. Dat is juist de kracht van zijn werk.

Welke kenmerken van traditionele Japanse kunst zijn over het algemeen zichtbaar?

Alles wat kenmerkend is voor ukiyo-e. Hetzelfde eenvoudige kleurpalet, zwarte lijnen, effen achtergrond, geen perspectief, geen schaduwen, vrouwen en Kabuki-acteurs als onderwerpen en veel Japanse patronen.

Mijn project

Door deze illustraties ben ik me gaan realiseren hoe Japans alles al meteen lijkt door het gebruik van bepaalde kleuren, houdingen en composities. Ik ga zeker ook experimenteren met een eenvoudig kleurpalet. Normaal gesproken gebruik ik alle kleuren die ik kan bedenken en kleur ik mijn illustraties volledig in. Maar nu ga ik beginnen met 1 kleur en steeds een kleur toevoegen om te kijken of mijn schetsen er beter van worden. Ik denk dat alles hierdoor zowel chaotisch en druk kan worden zoals ik wil, maar dankzij de kleuren alsnog de Japanse eenvoud uitdrukken.