Conclusie

Allereerst heb ik veel geleerd over de Japanse geschiedenis. Hoe ukiyo-e gemaakt werden, hoe populair deze techniek en de prenten waren, hoe de textielindustrie in Japan is ontstaan en wat voor invloed dit allemaal had op de Europese kunst. Tijdens het impressionisme ontstond er in Europa een grote interesse in Japan en Japanse kunst, aangezien Japan eindelijk geen geïsoleerd land meer was. Sinds dien werd er volop gehandeld in talloze Japanse producten en begonnen Europese kunstenaars Japanse beeldaspecten in hun eigen werk te verwerken. Het beste voorbeeld hiervan is Vincent van Gogh.

Tegenwoordig worden nog steeds veel vormgevers geïnspireerd door Japan. Er zijn allerlei verschillende aspecten die ze inspireren en nog meer manieren waarop ze dit op hun werk toepassen. Sommigen worden geïnspireerd door Japanse mensen of iconen, zoals Caspar Williams, met zijn Rockabilly illustraties. Kozyndan en Leo van der Kleij laten vooral straatbeelden zien, die beter dan wat dan ook het dagelijks leven weergeven, waarbij de een het op een realistische manier laat zien en de ander allerlei gekke dingen toevoegt, waardoor het bijna een fantasiewereld wordt. Anderen laten zich inspireren door de tradities. Voorbeelden hiervan zijn Hakuchi en Kimiaki Yaegashi. Daarnaast zijn anderen weer geïnspireerd door traditionele Japanse kunst. Lee Baker en Zane Fix zijn beiden uitgegaan van de stijl en sfeer van ukiyo-e en hebben er daarna hun eigen draai aan gegeven.

Dit alles leidt ertoe dat ze ook allemaal een andere boodschap of concept willen overbrengen. Tokidoki, Leo van der Kleij en Kozyndan willen vooral een bepaalde sfeer uiten, Caspar Williams wil zijn fascinatie voor een bepaalde groep mensen laten zien, Aya Takano laat zien hoe haar droomwereld eruit ziet en Hakuchi en Zane Fix tonen hoe Rock ’n Roll Japan of Japanse kunst is.

Voor mijn derde deelvraag heb ik alleen gezocht naar illustraties waarin traditionele en moderne Japanse aspecten in een beeld te zien zijn. Bij de een is dat een stuk duidelijker dan bij de ander en bij een aantal illustraties komt het toch iets meer neer op traditioneel beeld dat modern is uitgevoerd.

Wat mij in dit onderzoek het meest heeft geinspireert zijn de straatbeelden van Kozyndan. Ik denk dat ik door middel van een straatbeeld het beste het dagelijks leven kan laten zien. Ik wil mijn illustraties redelijk realistisch houden, aangezien de realiteit in Japan vergeleken met Nederland al gestoord en grappig genoeg is. Je komt daar op straat de gekste dingen tegen, dus door die dingen toe te voegen, lijken er ook allerlei rare beeldelementen in te zitten net als de konijnen van Kozyndan en de kappa van Kimiaki Yaegashi. Op straat is ook de combinatie van traditioneel en modern overduidelijk en zo kan ik tegelijkertijd de sfeer neerzetten die ik wil. Ik denk dat ik op deze manier een aantal verschillende concepten van al deze vormgevers combineer. Ik laat het dagelijks leven zien, mijn fascinatie en een bepaalde sfeer.

Daarnaast werd ik qua stijl en kleurgebruik erg geïnspireerd door Zane Fix en Hakuchi. Hun kleurgebruik benadrukt de Japanse eenvoud en in beide gevallen wordt hun beeld veel sterker door het zwart-wit contrast met daarnaast maar weinig verschillende kleuren.

Kortom, ik vond het erg nuttig en leuk om dit allemaal te onderzoeken, ik heb een aantal geweldige vormgevers ontdekt en ben beter gaan nadenken over mijn eigen project. Ik weet nu wat ik wil laten zien, waarom en hoe ik dit het beste kan doen. Tot slot volgen hier nog mijn uiteindelijke schetsen.