Ik kwam toevallig een tijdschrift tegen,
genaamd 'Nude'. Het is een Engels tijdschrift en ik vond er een uit 2010 in een
kortingsbak in een boekenwinkel. Het zag er interessant uit en al gauw bleek
het erg nuttig te zijn. Er stond een klein stukje met een illustratie in over
Caspar Williams, een Engelse illustrator die het boekje 'J-BOP' heeft gemaakt.
Het bestaat uit illustraties die hij gemaakt heeft van Japanse Rockabillies. De
bekendste groep is de Yoyogi Rockabilly Club, dit zijn mannen (vaak van middelbare
leeftijd), die elke zondag verzamelen in het Yoyogi park in Tokyo. Ze dragen
zwarte leren jassen, hebben vaak klassieke motoren en dansen op typische Rock
'n Roll muziek. Maar ze vallen nog het meest op door hun uitbundige
kapsels.
Caspar Williams gebruikt in al zijn werk
felle neonkleuren, maar dit is het enige werk waarvoor hij zichtbaar door Japan
is geïnspireerd. Ik heb helaas het complete boekje niet meer kunnen bestellen,
dus dit zijn de enige foto's die ik ervan heb kunnen vinden.
Ik vind het leuke illustraties en heb de
Japanse Rockabillies ook altijd al erg interessant gevonden. Toen ik de
eerste illustratie zag, wist ik meteen dat het om de Japanse Rockabillies ging,
maar ik kan me voorstellen dat andere mensen hun niet zouden herkennen en dus
niet weten wat voor mensen het zijn, uit welke tijd ze komen of waar ze vandaan
komen. De teksten leggen wel uit dat het om Rockabillies gaat, maar dat deze
mensen er vandaag de dag nog steeds zo uitzien en zo in Japan leven wordt niet
duidelijk. Ik denk ook niet dat dat de bedoeling was van Williams. Hij wil
mensen niet laten zien waar ze zijn of iets zeggen over Japan of Japanners,
maar lijkt alleen te willen laten zien wie ze zijn en zijn fantasie los laten
op deze bijzondere groep mensen.
Tot slot vind ik het erg leuk dat hij zich
heeft laten inspireren door iets wat eigenlijk heel Amerikaans is en waardoor
de Japanners juist weer geïnspireerd werden.
Welke
Japanse aspecten lijken hem te inspireren?
Rockabillies.
Traditioneel,
modern of beide?
Modern, er zitten absoluut geen
traditionele elementen in. Door alle felle kleuren en patronen laat hij het
juist moderner lijken dan het is.
Zijn
er veel clichés te zien?
Ik vind Japanse Rockabillies geen cliché,
ik denk juist dat vrij weinig mensen deze Rockabilly groepen als iets Japans
zullen zien.
Welke kenmerken
van traditionele Japanse kunst zijn over het algemeen zichtbaar?
Zijn achtergronden bestaan enkel uit
kleuren of patronen, hierdoor is er geen perspectief te zien. Verder gebruikt
hij in elke illustratie een erg beperkt kleurpalet, maar deze kleuren zijn
compleet anders dan de kleuren in traditionele Japanse kunst, daarom heeft ook
Williams geen belangrijke elementen uit de Japanse kunst gebruikt.
Mijn
project
Geen opmerkingen:
Een reactie posten