Hiroshige Utagawa, was een van de
beroemdste ukiyo-e kunstenaars en heeft er ongeveer 8000 gemaakt. Ook werd hij
wel Hiroshige Ando genoemd, maar heeft daarnaast zijn werk met tientallen
verschillende namen getekend. Hij werd vooral bekend om zijn
landschapsafbeeldingen.
Toen hij 14 was, overleden zijn ouders en
begon hij aan de Utagawa kunstacademie, waar hij samen met Kuniyoshi en
Kunisada, leerling werd van Toyohiro Utagawa. Hij maakte net als Hokusai eerst
ukiyo-e van vrouwen en Kabuki-acteurs.
In 1828 overleed Toyohiro en besloot
Hiroshige een andere weg in te slaan. Hij wou geen boekillustraties en
portretten voor folders meer maken, maar landschapsprenten. In 1831 maakte hij
‘Beroemde gezichten van de Oosterlijke hoofdstad’, een serie waarin het
landschap en leven in Edo (Tokyo) te zien was.
In de periode van 1831 tot 1834 werd hij
bekend door 'Tokaido Gojusan-tsugi' ('Drieënvijftig halteplaatsen langs de
Tokaido'), een reeks van 55 prenten van alle halteplaatsen en het begin- en
eindpunt van de Tokaido, de belangrijkste weg van Edo naar Kyoto. Hierbij had
hij onder andere ook anekdotes van zichzelf en mensen die hij onderweg
ontmoette geschreven. Het was een vreselijk populair boek, en werd zelfs in
drie versies uitgegeven, waarvan hij er een met Kunisada had gemaakt.
In 1856 werd Hiroshige een boedistische
monnik. In deze periode begon hij aan zijn 'Honderd beroemde gezichten van
Edo'. Ook deze serie was een groot succes, onder andere omdat hij in beperkte
oplage een luxe editie had gemaakt. Hiervoor werd alleen het allerbeste
materiaal gebruikt en allerlei verschillende druktechnieken, zoals het drukken
op textiel, blinddrukken en
het toevoegen van lijm of bepaalde
mineralen aan de inkt, wat voor een mooie glinstering zorgde.
Hij overleed in 1858 op 62 jarige leeftijd.
De dood van Hiroshige veroorzaakte een onmiddellijke daling in populariteit van
ukiyo-e prenten.
Hokusai was een grote inspiratiebron voor
Hiroshige. Vooral zijn 'Fugakku Sanju-rokkei' ('Zesendertig gezichten op de
berg Fuji') heeft een grote invloed op hem gehad. Het inspireerde Hiroshige om
series te maken, hoewel hij vervolgens wel op zijn eigen unieke manier het
landschapsgenre verder heeft ontwikkeld. Zo is zijn werk bijvoorbeeld
poëtischer en sfeervoller dan het grovere en formelere werk van Hokusai.
'Hodogaya-juku' was de vierde prent uit de serie 'Tokaido Gojusan-tsugi'.
Hodogaya-ku is een oude naam voor Yokohama.
Het 27e station uit de serie ‘Kiso Kaidō Rokujūkyū-tsugi’
(‘Negenenzestig halteplaatsen langs de Kiso Kaido’)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten